Koolzaad bij het afscheid

Voor je dierbare een mooi afscheid regelen? Dat is zo waardevol. Zo werd ik gevraagd het afscheid vorm te geven van een mevrouw die al jaren blind was.  Zij hield van de natuur, zij was echt een natuurmens. Zij woonde in onze prachtige omgeving  waar de Linge traag door het laagland gaat. En daar ergens aan de Lingedijk staat een scheve toren naast een idyllisch klein kerkje. Haar kinderen wilden het afscheid daar in dat kerkje aan die dijk.
De overledene was door een ziekte blind geworden. Omdat het een mooie wandeling was van haar huis naar het kerkje heb ik aan de kinderen voorgesteld om deze dame op de dag van haar uitvaart per loopkoets naar de kerk te brengen. Het was op de dag van de uitvaart een prachtige aprildag; de bloesems bloeiden rijkelijk, de eenden dobberden op de Linge en de vogels scheerden door de blauwe lucht.

Al fietsend was ik die dag ervóór naar de Lingedijk gereden om alles voor de uitvaart in ogenschouw te nemen.  Ik rook de sterke geur van koolzaad welke mijn zintuigen prikkelden. Hoe mooi is het om zo’n mooie plek in jouw buurt te kunnen zien; en ik realiseerde mij dat de overledene wiens afscheid de volgende dag plaats zou vinden dit al jaren niet meer kon….. maar wel ruiken! Deze gedachte inspireerden mij om voor haar de mooie gele koolzaad die zo intens geurde, te plukken en die samen met bossen fluitenkruid in grote vazen voor de ingang van de kerk neer te zetten.

Haar familie bracht haar de volgende dag met de loopkoets over de Lingedijk naar het kerkje, het was een serene tocht. Toen we haar het kerkje, met aan weerszijden van de deur de bloemen, binnen droegen dacht ik: ze had de bloemen niet meer kunnen zien maar door de geur van het koolzaad zou ze hebben begrepen dat die daar speciaal voor haar waren neergezet.