Zingen op de begraafplaats

Ik werd gebeld: of ik de begrafenis van hun vader wilde begeleiden. Maar natuurlijk! De familieleden zijn lid van de Vergadering van Gelovigen. Een gemeenschap van christenen zonder vaste voorganger of predikant. Tijdens deze bijeenkomsten wordt heel veel gezongen en meestal vierstemmig. Ik begon met het regelen van de uitvaart.

Op een bepaald moment was ik samen met alle broers en zussen en andere familieleden bij elkaar. Wel 15 man. Ze schreven de enveloppen voor de rouwkaarten en we bespraken hoe de dienst er uit zo komen te zien. Er moest natuurlijk bepaald worden welke liederen er tijdens de afscheidsdienst zouden worden gezongen. Wat kreeg ik een warm gevoel toen ze allemaal spontaan vierstemmig gingen zingen. Het klonk zo prachtig.

De afscheidsdienst zelf werd geleid door een van de zonen, een broeder, en hij had twee mensen gevraagd om herinneringen te delen van hun vader en dan valt op dat de herinneringen worden verweven met Bijbelteksten. Ze hadden een pianist uitgenodigd die het zingen begeleidde. Ik heb nog nooit tijdens een uitvaart zo mooi horen zingen. En iedereen kende de teksten uit hun hoofd.

Heel bijzonder

Vlak voor de afscheidsdienst vond het sluiten van de kist plaats. Samen met de familie stond ik rondom de overledene. Ook toen, zoals ik wel vaker doe, las ik een gedicht voor. Ik zoek altijd een gedicht waarvan ik denk dat de woorden passen bij de overledene en natuurlijk bij de nabestaanden. Het is eigenlijk altijd een heel mooi en intiem moment. Toen ik de laatste woorden had uitgesproken ging één van de schoonzonen in gebed en wonderlijk genoeg gebruikte hij in dat gebed de woorden die ik in mijn gedicht had genoemd. Dat vond ik zo bijzonder.
Later vroeg ik hem ernaar en zei dat ik het zo mooi vond dat hij de woorden uit het gedicht had herhaald. Hij vertelde dat er een aantal woorden in dat gedicht voor kwamen die bij hun geloof erg belangrijk zijn. Ogen gesloten, herinneringen, vrede, hoopvol. Ik vond dat bijzonder mooi…… Blijkbaar had ik weer de juiste snaar geraakt. Het overkomt me wel vaker en volgens mijn oom heb ik dat van mijn vader. Hij leeft niet meer dus ik kan het hem niet vragen. Maar het is fijn dat ik in hem voortleef.

Bijzetten in het familiegraf

De overledene werd na de dienst bijgezet bij zijn vrouw in het familiegraf op de begraafplaats in Leerdam. Daar bij het familiegraf heette ik iedereen welkom en gaf het woord aan Henk die ook de dienst had begeleid. Hij deed een kort gebed en daarna werd er een lied gezongen ook weer vierstemmig. Vierstemmig met honderd mensen op een begraafplaats! Het was geweldig en zo bijzonder. De zon scheen, de bloemen stonden in bloei en de lucht was vol gezang.

De familie bedankte mij na de begrafenis met een luid applaus. Tja dat was wel heel speciaal.

Het was een uitvaart die ik niet snel zal vergeten..

Anja